Principes.

Ik heb altijd al veel principes gehad. En die stonden niet ter discussie. Of juist wel, maar niet door mezelf uiteraard. Hoe vaak ik in discussies als rechtvaardige ridder mijn paard besteeg, wil je niet weten. Of hoe vaak ik door andere op mijn paard gezet werd, is misschien een betere manier om het te formuleren ;)

Ondertussen heb ik toch al wel een beetje geleerd om mijn strijd te kiezen. Of dat dacht ik toch. Na mijn vrijgezellendag ben ik daar al niet meer zo zeker van. De lijfspreuken die mijn vriendinnen voor mij uitkozen, spraken wel boekdelen... :D

Maar ik had ook van die principes over mama zijn. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat veel van die principes nu veranderd zijn. Ik ben niet de mama die ik dacht te zijn. Ik zet wel veel foto's op facebook van mijn dochter, ik praat wel veel over mijn dochter, ik wil haar niet laten wenen, ik zal haar snel vastnemen wanneer ze zeurt, ik heb lang borstvoeding gegeven, .... En als kers op de taart heb ik vandaag een kerstkaartje gemaakt met een foto van mijn dochter, iets waarvan ik altijd gezworen heb dat nooit te doen.

Maar ik snap het nu gewoon. Ik snap wat het is om mama te zijn, om zo apetrots te zijn wanneer ze iets nieuws kan. Als is dat nieuwe gewoon in de handjes klappen (gisteren geleerd, hoera!). Ik weet nu dat het gewoon pijn doet in je hart als je kindje weent. Ik weet dat borstvoeding stiekem een beetje verslavend is...

Maar er zijn principes die altijd blijven. Een legging is geen broek en zal dat nooit zijn!