Na 11 maanden mama zijn kan ik concluderen dat ik moe ben. Maar eigenlijk nog moe-der. Wanneer ik vroeger moe was, kon ik gewoon een paar avonden niets doen. In de zetel liggen en slapen. De wederhelft vond dat dan misschien wat saai, maar die week was dan snel voorbij en dan ging het meestal weer beter. Nu gaat dat niet. Tot 19u30 is het sowieso vollebak want dan is de kleine prinses nog wakker. Daarna moeten er ook nog allerlei dingen gebeuren, of moet ik regelmatig nog terug gaan werken.
Het eist nu eventjes zijn tol, dat moe-der zijn. Even een dip waar ik probeer uit te krabbelen. Komt wel goed hoor, maar 't is effe zwaar nu. Mijn ijzertekort geraakt niet opgevijzeld naar een aanvaardbaar niveau en elke week heeft de dochter wel een paar horrornachten. Die combinatie is eventjes dodelijk nu. Dus weer een week rust voorgeschreven door de dokter. Eigenlijk wilde ze me langer thuis laten, maar dat wilde ik niet.
Maar het komt wel goed :) binnenkort! Eventjes deze minder leuke post en dan komen er weer wat leukere aan, I promise!
